Ludovico Ariosto

Ad Pandulphum Areostum

1-Ibis ad umbrosas corylos, Pandulphe, Copari,
Murmure somnifero quas levis aura movet.
Me sine sub denso meditabere tegmine carmen,
Dum strepet Aeolio pectine pulsa chelis.
 
5-Illic silvicolae laudabunt carmina Fauni,
Si forte heroum fortia facta canes;
Sin fidibus iuvenum mandabis furta sonoris,
Non ciet arbitrio fistula rauca lyram.
Audiet a viridi Dryadum lasciva rubeto.
 
10-Et bibet amotis crinibus aure melos;
Cuntanti venient suspiria quanta labello,
Et latebras cupiet prodere tecta suas!
O quid si nimio cantu defessa sopori
Te dare gramineo membra videbit humo?
 
15-Exiliens taciturna, pedem per gramina tollet,
Optata et propius cernat ut ora petet.
Inde procax tereti timide suspensa lacerto,
Rara tibi furtim suavia rapta dabit;
Vel leviter patula decerpet ab arbore ramos.
 
20-Lacteola ut moveat flamina grata manu.
Fortunate puer, qui inter tua iugera cessas,
Et nemora et saltus liber ad urbe colis!
Me miserum imperium dominae, non moenia, claudit
Quod nequeam comitis visere grata mei.
 
25- Vincior, ah, gracili formosae crine puellae,
Purpurea en vinctum compede servat Amor!
Luce meae tota dominae vestigia lustro;
Dein queror ad tacitas, iudice nocte, fores.
Expers ipse tamen rides mala nostra; caveto
 
30- Sed Nemesim; est fastus saepius ulta graves.
Tempus erit cum te nimium miseratus amantem,
An iusta haec fuerit nostra querela scies.
Nunc quoniam haud nosti Venerem nec vulnera nati,
Ferre putas omni libera colla iugo;
 
35-Sed mora, quae nostrae rigidum te tradere turbae
Nititur, in longos non feret illa dies.
Nuper quae aligerum cecinit mihi passer amorum,
Dum Paphies humili culmine iussa monet.
 
40- texere Naiades Veneri nova vincla sub undis -,
Quem cupiant taceo, si sapis ipse, cave.
Interea optat sine me cape gaudia ruris
Continue, et felix vive memorque mei.
Otras obras de Ludovico Ariosto...



Arriba