Estoy solo. Solo como un dios muerto, como un planeta abandonado donde ya no crecen ni las sombras. Me hablan,
Primer destello Despiertan los galantos Ella se acerca Abro los ojos Mi corazón latiendo
Campos de trigo dorado trigo que alumbra tus llanuras dorada espiga en el dorado campo
Hoy quiero regalarte mi sonrisa mi sonrisa sincera desde dentro para que sepas lo mucho que me importas
sin saber nada ya te he amado tanto que desespero
Potremo inventare tramonti, paesaggi e momenti, sensazioni in questa solitudine infinita, immagini furtive,
Tíu Melchor, con su gorra escurrí… vivía onde’l aire peinaba la umbrí… con gatos, con trapos, con yerbas… decía que la ciencia la traían los… Sabía de verrugas, sabía del mal d…
Nun se casó la pastora, ¡ni falta… que nació pa andá en lo agreste, y… Con’l moñu apretaíco y’l refajón p… anda sola, pero erguía, con’l cayá… Tien la cántara desgretá, y’l zurr…
No pediré jamás los besos que me debes los abrazos sonrisas guiños
Sono nato un secondo dopo la mia m… O forse è stato il contrario. Il tempo non avanza, si sbriciola soltanto. Ci crediamo fiume,
Salamanca dorada, dorada como el trigo del campo que te envuelve dorada
Ti ricorderai di me quando me ne andrò, quando cercherai i miei occhi e troverai il vuoto della mia assenza.
Ya no valgu pa jacer gran cosa, ya no pué el braciu con la zoza. Ya no valgu pa la recía, ni pa jalcá la jesa en el día. La jerramienta s’esta oxidando,
Ya nun suena el portón crujíu, ni los gallos cantan al alba, ni la madre grita: “¡arriba, que se va l día, zamarro… El corral ta lleno de ortigas,
appena un sospiro, un chiudere dei miei occhi per trovare i tuoi, un abbraccio, un “Ciao, come stai!”