Sagailo
Neguko sagailoa.
Ur hoztuen bultzada
bihotz gora doa.
Marinelen aldaba,
kresalaren izara,
kaioaren karranka,
portuko anabasa.
Olatu oparoa
ehuleen ikara.
Apaiza arin nora
ura bedeinkatzera,
zorigaitza aurreratuz
makur da kai hertzera.
Faroko izpiak piztuz
ikatz lurrunak bueltan,
ontzia ez da ondoratu
algarak ordea bai.
Mutil baten arima
Kantaurik laga du blai.
Eliza atarian
malkoak dirau maiz.
Ur gazien kondairak
ur gazietan jarrai.
